کافهای در میانه شهر، داخل سالن سینما. نام «لیلا» کافیست تا این کافه جان بگیرد. هنگامی که لیلا با کودکی در آغوش به همراه همسرش سر میرسد، شادی همه سالن را فرا میگیرد. مادر لیلا در زمان شاه هنرپیشه بوده و پدرش نویسنده و کارگردان. آنها هر دو به تولید فیلم اشتغال داشتند. لیلا پس از اخذ دیپلم برای ادامه تحصیل به سوییس رفت. مریضی پدر در سال 1997 باعث ناتمام ماندن تحصیلات لیلا شد چرا که وی به سرعت به تهران بازگشت. لیلا حاتمی وقت خود را آن گونه که میگوید، تلف نمیکند. در ابتدا کار خود را با ایفای نقشهای کوچکی در فیلمهای پدرش شروع کرد. با این حال خانواده نمیخواستند که لیلا وارد این کار شود، ولی خود لیلا احساس میکرد که پس از شروع به کار موجبات رضایت خانواده را فراهم میکند. پیشنهاد داریوش مهرجویی رسید تا لیلا در فیلم «لیلا» ایفای نقش کند. فیلم با توجه و استقبال مردمی مواجه شد ولی در اثنای فیلمبرداری، پدر لیلا درگذشت. پیشنهادات زیادی به لیلا ارائه شد که یکی پس از دیگری رد شدند. لیلا میگوید: «من به دنبال کمال هستم و هرگز از هنرپیشگی به دنبال مال نبودم. پس از فیلم لیلا بسیار راضی و خشنود بودم و هیچ تردیدی در رد کردن پیشنهادات برای مدتی طولانی نکردم». دو سال بعد پیشنهادی از کمال تبریزی دریافت کرد تا در فیلم شیدا بازی کند. وی میگوید: «سینما هویت من است».
داریوش مهرجویی: امام دلیل وجودی سینما را مشخص کرد. |
فیلمهای مورد علاقه خود را از فهرست زیر انتخاب کنید:
جورج کلونی هنرپیشه جذاب و دلربای هالیوود است اما در عین حال یک فعال سیاسی بحران دارفور هم به شمار میرود. اینها پرسشهای مردم از مردی است که میداند چگونه متفاوت به نظر برسد.
جورج کلونی: قطعا اگر شما به چیزی اعتقاد نداشته باشید، نمیخواهید در مقام سخنگوی آن عمل کنید چون در این صورت ممکن است به اصل موضوع آسیب بزنید. از من خواسته شد به گروههای حامیان محیط زیست کمک کنم. من از هواداران بزرگ پاکسازی محیط زیست هستم. خودم دو ماشین دارم که به جای سوخت با الکتریسیته کار میکنند. اما یک نقطه ضعف بزرگ هم دارم که با هواپیماهای خصوصی پرواز میکنم. به هر حال من حاضرم همه مفسران احمقی را که معتقدند ستارهها برای بحث درباره دارفور آدمهای مناسبی نیستند، با روی باز بپذیرم. چون من آنجا بودهام و افراد درگیر در ماجرا را دیدهام و به شما ضمانت میدهم که هیچ مفسری آنها را ندیده است.
فیلمهای مورد علاقه خود را از لیست زیر انتخاب کنید:
برای کسانی که از مترو در تهران استفاده می کنند و گوشی تلفن آنها نوکیاست نرو افزار مترو را به صورت رایگان قرار می دهم تا با استفاده از آن به راحتی مسیرهای متروی تهران را شناخته و با سهولت بیشتری مسیریابی کنید. ضمنا اگه نرم افزار دیگری هم خواستید از طریق پیام رسان یاهو اطلاع دهید تا اگر داشتم تقدیم کنم.
برای دریافت اینجا را کلیک کنید.
چندی پیش یک تابلوی تبلیغاتی در سطح شهر در محلهای مختلفی مشاهده شد که روی آن این عبارت نوشته شده بود: «چگونه میتوان یک ... را دوست داشت». در کنار آن هم عکس یک زن به صورت شطرنجی به چشم می خورد که محل جنجالهای مختلف و کج فهمی های گوناگون بود و بالاخره آن تابلو را از سطح شهر جمع کردند تا اینکه در نهایت طراح آن تسلیم شد و آگهی تکمیل شده را منتشر کرد. در این عکس آگهی مزبور را در زیر پل پارک وی می بینید:
اکثر فیلم های بخش مسابقه جشنواره کن امسال درباره موضوع هایی مانند فقر، تجاوز، گروه های جنایتکار و فساد سیاسی ساخته شده اند.
ایران فیلمی در بخش مسابقه جشنواره فیلم کن نداشت. تمام 22 فیلم ایرانی از جمله فیلم "شیرین" ساخته عباس کیارستمی که به این مسابقه ارائه شده بودند، رد شدند. فقط یک فیلم ایرانی بنام "ترانه تنهایی تهران" به کارگردانی سامان سالور در بخش جنبی پانزده روز با کارگردانان جشنواره کن، به نمایش درآمد.
سایر برندگان
"جایزه بزرگ" جشنواره کن به ماتیو گارون، فیلمساز ایتالیایی، به خاطر فیلم گومورا اهدا شد. "جایزه ویژه هیئت داوران" این دوره هم به فیلم ایتالیایی "ایل دی وو" ساخته پائولو سورنتینو رسید. این دو فیلم به نقش مافیا در جامعه امروز ایتالیا پرداخته اند. ساندرا کورلونی"، بازیگر برزیلی فیلم "مسیر عبور" (Line of Passage) جایزه بهترین هنرپیشه زن را به خود اختصاص داد. بنیسیو دل تورو، هنرپیشه آمریکایی و برنده جایزه اسکار در فیلم "چه"، جایزه بهترین هنرپیشه مرد را از آن خود کرد. نوری بیلگه جیلان، فیلمساز از کشور ترکیه، به خاطر فیلم "سه میمون" به عنوان بهترین کارگردان این دوره شناخته شد. برادران ژان-پی یر و لوک داردن جایزه بهترین فیلمنامه را به خاطر فیلم "سکوت لورنا" از آن خود کردند. این فیلم درباره زن مهاجری است که برای اخذ تابعیت بلژیک، به ازدواج اجباری تن در می دهد. فیلم بریتانیایی "گرسنگی" ساخته استیو مک کوئین به عنوان بهترین فیلم اول داستانی یک کارگردان شناخته شد. جایزه برای "یک عمر فعالیت هنری" این دوره به کلینت ایستوود، کارگردان آمریکایی و کاترین دونوو، هنرپیشه فرانسوی، رسید. هیئت داوران فیلم "مگاترون" ساخته ماریان کریسون، فیلمساز رومانیایی، به عنوان بهترین فیلم کوتاه شناخت. هیئت داوران جشنواره کن امسال شامل نه نفر و ریاست آن با شون پن، هنرپیشه و کارگردان آمریکایی بود.
به گفته این مقام حزب کمونیست بسیاری از کسانی که در روسیه به سینما می روند نوجوانای هستند که " از آنچه در سال 1957 روی داده کاملا ناآگاهند." به گفته آقای مالینکویچ " این نوجوانان به سینما خواهند رفت و اینطور نتیجه خواهند گرفت که در سال 1957 ما برای آمریکا باعث دردسر شدیم و ابتدا ما تا آستانه جنگ هسته ای پیش رفتیم." به گفته «آندری آندریف» از مقامات حزب کمونیست مسکو آورده :" این که یک کارگردان با استعداد می خواهد جنگ سرد تازه ای را از سر بگیرد بسیار آزاردهنده است."