تهمینه میلانی: "در مورد اینکه چرا «جواهری در قصر» آنقدر موفق است و مدار صفر درجه کمتر، نکتهای که آقای معلم هم به آن اشاره کرد و من هم صد درصد با آن موافقم، صداقت در گفتار است. مردم تاریخ را کم و بیش میدانند و میفهمند که کجا تبلیغاتی عمل میشود. اما همه میدانند مثلاً ما در تاریخ ایران اصلاً مسئلهای به نام نئونازیسم و نازیسم که حالا بخواهند از آن متنفر شوند، نداریم. من یادم است که زمانی که آقای کیمیایی در حال ساخت فیلم «سرب» بود من برای ایشان کار تحقیقاتی میکردم که در تاریخ آن دوره مثلاً سونکاها کی بودند و... ما در دفتر کوچکی در لالهزار این کار را میکردیم. واقعاً اندازهاش آن قدر بود. بنابراین وقتی چیزی واقعاً از دل تاریخ نیست و قرار است کار خاصی انجام دهد، همان طور که ایشان گفتند به دل نمینشیند. من یادم هست که ما سریال تاریخی «دایی جان ناپلئون» و «سلطان صاحبقران» را در گذشته داشتیم که واقعاً همه به تماشای آن مینشستند و همه هم آن را دنبال میکردند."...